Sana, Âşka Ve Ölüme Dair

Biliyorum bir ateş yakabilsem geleceksin
Geleceksin ve su yürüyecek ağaca
Ve sen gelince bütün yaralarım iyileşecek

Çünkü Âşk bir yaradır ruhumuzda

Seni yitirmek bir ağacı yitirmek olacak
Ama önce ben gidersem
Topraksız bir ağaç kalacaksın sen dünyasız bir ay
Seni severdi diyecekler toprak ağacı severse nasıl
Bir de ölümü sevdi
Ve ben ölünce bütün yaralarım iyileşecek

Çünkü Ölüm bir yaradır gövdemizde

Artık dipdiri yapraklar değiliz seninle
Artık karıştırıyorum bir dünyanın ömrüyle bir lâlenin ömrünü
Bir dünyayım kuşkusuz ama kirli bir dünya
Yalnızca güneşler kirlenmiyor biliyorum
Ve biliyorum ölünce güneşsiz bir göğe döneceğim ben de

Çünkü Dünya bir yaradır gökyüzünde

Ve güleceğim ölürken ve gülümser göreceksin gülümü
Gökyüzü de ruhumuz da kopartılmış birer gül değil miydi
Tanrının elinden
Ve sen bir gece yarısı uykusuz
Camlara çarpan bir rüyâ gibi duyacaksın ölümümü

Osman Serhat Erkekli


Seni severdim ben, sevdim...

İçimde hâlâ sen varsın!!!

"seni paylaşmak istemedim, beceremedim
belki de çok şey bekledim, değişemedim
kırıldım, döküldüm, utandım, söyleyemedim
kararlar aldım, sonunu getiremedim

ah bu gidiş gelişlerin
ah bu yarım sevişlerin
ah bu canım deyişlerin
beni öldürecek vallahi öldürecek

sakladım seni herkesten içimde büyüttüm
yüreğimdeki korkuları bir bir uyuttum
hayaller kurdum sımsıcak hepsini soğuttum
teslim oldum ben bu aşka kendimi unuttum..."

"her kahraman gibi erken gittin"

"bir mum yaktığım
o akşam seni andım
korkuyu savdığım
her anı hatırladım

gittiğin günden şimdiye
her şey aynı sadece
çok özledim
her kahraman gibi erken gittin

gördüğüm en son ışık
parıltı sendin hep parlardın
dinlendiğin o sarmaşık sonra soldu
hep uçtun ateşe yakın

bir kayık iki kürek
ay parlak asil yürek
biraz rakı biraz azık
belki hayat bu demek

göçtüğün gün ben tesadüfen
düşümde gördüm veda ederken
çok özledim
her kahraman gibi erken gittin

gördüğüm en son ışık
parıltı sendin hep parlardın
dinlendiğim o sarmaşık sonra soldu
hep uçtun ateşe yakın"

seni hatırlatan şarkılar olacak; hep, beklenmedik bi' zamanda, acıtarak...

"hep parlardın" oysa