"geride kaldım,
kesik beyaz çizgiler gibi düştü önüme günler,
uzansam tutacak gibiydim önceleri seni.
nefesim ensende, kalbim sırtında atıyordu, tadın damağımda.
aylar girince araya...
nefessiz kaldım, sensiz kaldım.
aramız açıldı, geride kaldım.
peşimden geldiğini sandığım zamanlarda, vazgeçtiğini anlayamadım.
bi' vardın, bi' yoktun; miş'li geçmiş zamanlara daldım.
uyudum masalınla ve sana uyandım.
mevsimler geçti.
üşüdüm,
ısındım...
sen aklımdaki yarıştın, ben geride kaldım.
ilk koşum değildi bu, zaten yorgundum.
yetişirsem sana beraber dinleniriz sandım
ama sen arayı açtın, kaçtın
ben geride kaldım.
koca bir yıl geçti üstümden.
aklının koyuluğunda sıradan bir hatıra olarak tozlandım,
güneş gören ön sıralarda tutunamadım.
sen, arkana bile bakmadan arayı açtın
ben, sonunu bildiğim bir filmi, ılık bir alışkanlıkla izleyerek, yüzümde ıslak bir tebessüm; geride kaldım."
Zeynep Altuntaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder